BABAENG NAKAPUTI

Ako si Caloy, isang simpleng driver lang ako. Hindi ako nakapagtapos ng college kaya naman heto ang trabahong kaya ko lang pasukan.

Isang gabi, habang namamasada ako ng tricycle. 
May pumara saking babaeng naka puti.
huminto naman ako para sumakay ung babae.


"Miss san kayo?" tanong ko pagkapasok nya sa tricycle ko.

"Dyan lang Ma, diretso lang"sabay turo nya sa daan.

Humangin ng malakas.

Konti lang ang ilaw sa mga kalsada.

Pataas pa ang daan dito, dahil gilid ng bundok dahil kung sakaling magkamali ka, bangin ang babagsakan mo.

Malayo na ang nararating namin pero hindi parin pumapara ung babaeng sakay ko.
Tinanong ko ulit sya.

"Miss, malayo pa ba?"

"Malapit na"- ung babae.

Kinilabutan ako sa malamig na boses nya na parang nanggagaling sa ilalim ng lupa, idagdag pa ang lamig ng hanging humahampas sa aking mukha.



Nakita kong masyadong matarik ang susunod na dadaanan namin at papaliko pa.

Kaya naman tinodo ko ang bilis ng motor ko at sa lumiko dahil natatakot akong malaglag sa bangin.



bbbbbbbbbbrrrrrrrrrrrrrooooooooooooooommmmmm.......



Wala ng ilaw sa mga poste kaya naman tanging ang ilaw lang ng tricycle ko ang nagsisilbing liwanag.


Pagtingin ko dun sa babaeng pasahero ko,



Nanlaki ang mata ko at nanindig ang balahibo ng makita kong wala na ung babaeng pasahero ko.

Dahil sa matinding takot, nag U-turn ako para bumalik papuntang bayan.

Hindi na sana na ako babalik sa sa lugar na ito kung hindi lang nagpahatid sakin ang Amerikanong ito. Malaki ang offer na ibabayad nito kaya hindi ako makatanggi sayang naman ang kikitain ko dito. Dahil kailangan ko ng pera para sa gamot ng Nanay.


Nandito na naman ako sa lugar kung saan nagkaroon ako ng pasaherong bigla na lang naglaho.

Papauwi na ako ng makita kong nandun ulit ang babaeng pumara saakin. Nakaputi na naman itong damit. Pinara nya ulit ang tricycle ko. Hinintuan ko na , dahil natatakot akong pag nilagpasan ko sya, makita ko na lang sya likod ng tricycle ko, nakaangkas.


Ayoko namang mangyari un. Kaya huminto na lang ako.

Nangsumakay na siya, nagtama ang aming mga mata.

Masama ang tingin nya saakin.

Kinabahan na naman ako.


"Miss, saan po tayo?" tanong ko.

"Diretso lang"



Ayan na naman ang malamig nyang boses.


Dahil gusto ko ng umuwi hinatid ko na lang ito..


Nang makita ko na naman ang matarik na daan at paliko. Binilisan ko ulit ang andar ng tricycle.

Nang biglang....















May humawak na malamig na kamay sa braso ko.

Napamulagat ako.











"Ma, dahan dahan lang. Dyan ako nahulog kagabi" - babaeng nakaputi.






Share this article :
 

TrueFMRadio - Copyright  © 2012 All Rights Reserved | Design by OS Templates Converted and modified into Blogger Template by BTDesigner | Back to TOP